بنام خدایی که شکرگزاریش تسلی دلهاست
مرگ به آدمی بسیارنزدیک است،امامافراموشکارانی آایمرگرفته هستیم ،ودنیاراماندنی وعمرراابدی میدانیم،نه مرگ حضرت نوح راپذیرفته ایم ونه رفتن سلیمان نبی را،ولی همه آدمیان خواهتدرفت وهیچ انسانی حتی باعمرنوح نبایدازمرگ غافل شود،کسانی که عرصه زندگی برآنان تنگ میشودویابیمارانی که دکترهاجوابشان کرده وزجرفراوان میکشند،مرگ راهرلحظه طلب میکنند،اینان همانندکسانی بوده اندکه روزی غرق دردنیا ومادیات آن بسرمیبرده اند،مرگ برایشان غریب وغیرقابل تصوربوده است،پس چگونه مرگ رابه زندگی ترجیح میدهند!!؟؟بارهانوشته واشاره کرده ام فرصت هابسیارکم است،نبایدبدهکاردنیاومعنویات فراموش شده وانجام نداده ماند،مازبدیه راکرده ایم وخودراخوب جلوه داده ایم،که چه شود؟پس بازیگرانی هستیم که بازی درذاتمان رخنه ورسوب نموده،اماخودراعاشقانه معرفی میکنیم که خوبترین هارارقم زده ایم،مامشگلات ومصائب خودرابه گردن دیگران انداخته همانندکسانی که ازتاریکی میترسنداماهمیشه عنوان میدارندترس معناندارد،واین است که همه جاعنوان میکنیم مادیگران رادریابیده ایم وکمکشان کرده ایم،مگرمیشودکه خوب نباشیم وبدخواهی کنیم وبعدتقاضاکنیم مارابپذیرید،اینگونه اعمال ورفتارنکنیم که هم وقت راازدست داده باشیم وهم فرصت بازگشت نمانده باشد،اگرسری به قبرستانهابزنیم وتاریخ فوت وتولدمتوفی هارامقایسه کنیم دست خواهیم یافت عمرکوتاه وزندگی خلاصه است ومرگ ازآنهانزدیکتر،من ازدرس دادن ونصیحت کردن ونگارش معنوی برای عبرت دیگران فراری هستم،ودلنوشته هایم درون گرایی وحفظ تعادل درارتباطات اجتماعی است،تبادلات معلومات وتجارب خودمبین خوش فکری وتواضع درفراگیری است،بخشش وگذشت قبل ازفهم وادراک وقبول اشتباهات خودضامن بدزیستی ودگردیسی وتباهی فردمیباشد،زمانی بایدبخشیدوگذشت نمودکه فردازاشتباهات خودمتنبه وبری گردد،ودرپی اصلاح وتربیت داخلی خودشده باشدواین محسوس وشفاف باشد،مرگ نبایدفراموش گردد.م م مخبری ساعت 23:59 مورخه 15/2/1398.
درباره این سایت